Kat
Wormen
Spoelworm: Toxocara cati
De spoelworm wordt overgebracht via wormeitjes in de ontlasting van de kat of door een besmet prooidier (vogels-kleine knaagdieren) op te eten. Kittens worden al jong besmet via de moedermelk. Hierdoor zijn bijna alle jonge dieren in meer of mindere mate met spoelwormen besmet. Een behandeling kan dan ook al gestart worden op een leeftijd van 3 weken en herhaald op 5 en 7 weken bij het kitten . Vervolgens maandelijks tot een leeftijd van een half jaar. Lacterende poezen behoren gelijktijdig met hun kittens ontwormd te worden.
De meeste katten vertonen geen symptomen van een infectie. Bij zware infecties zullen de katten gewicht verliezen, ze hebben dan een doffe vacht, en soms een opgezette buik. Soms zijn de volwassen wormen in de ontlasting (of in braaksel) te vinden. Deze worm ziet er uit als een stukje spaghetti van 5 a 10 cm met dunne uiteinden. Vaak is ontlasting onderzoek nodig om onder de microscoop de wormeieren op te sporen. Deze wormen zijn echter zeer vruchtbaar en één of twee wormen zijn al in staat om zeer grote hoeveelheden eieren te produceren. Een continue, regelmatige behandeling van de kat met een geschikt ontwormingsmiddel is noodzakelijk als de ontlasting niet regelmatig elke maand of driemaandelijks onderzocht wordt. Wij volgen hiermee het ESCCAP advies.
De spoelwormeieren zijn ook besmettelijk voor ons. Vooral kinderen lopen gevaar bij contact met besmette grond. Na opname van de eitjes komen larfjes vrij die een trektocht door het lichaam maken. Ze veroorzaken overal waar ze in het lichaam vastlopen kleine ontstekingen. In een enkel geval kunnen deze larven in het oog terechtkomen en zo het gezichtsvermogen aantasten of zelfs blindheid veroorzaken. Ook is uit onderzoek gebleken dat allergische reacties bij kinderen met een aanleg voor astma door een spoelworminfectie versterkt kunnen worden.
Lintwormen (Dipylidium en Taenia taeniaeformis)
Klik voor filmpje van bewegende lintworm.
De aanwezigheid van de meest gebruikelijke lintwormen verraadt zich snel: als uw kat een lintworminfectie heeft kunt u vaak kleine witte stukjes ter grootte van een rijstkorrel rondom de anus of in de ontlasting zien. Lintworm infecties zijn bijna altijd symptoom loos. Het meest voorkomende symptoom is jeuk rond de anus. Deze lintwormbesmetting (Dipylidium) treedt vaak op via een tussengastheer: de vlo! De kat wordt besmet als ze tijdens het reinigen van de vacht een vlootje opeten. Bij de bestrijding van lintwormen is het dus tevens belangrijk tegen vlooien te behandelen.
Toch kan uw kat ook besmet raken met een lintworm soort door het eten van muizen of andere knaagdieren. Alle lintworm- en spoel wormeitjes zijn in de omgeving goed bestand tegen weersinvloeden en kunnen maanden tot jaren infectieus in de grond aanwezig blijven. Bij kinderspeelplaatsen dient men te voorkomen dat dieren, met name katten, toegang hebben. Zandbakken moeten, zeker wanneer er geen afdekmogelijkheid is en er vervuiling met uitwerpselen plaatsvindt, worden afgedekt wanneer ze niet gebruikt worden. Het zand moet regelmatig ververst worden, ongeveer één of twee keer per jaar. Uitdroging en blootstelling aan ultraviolet licht is erg schadelijk voor wormeieren, zodat het toelaten van zonlicht en het laten drogen van besmette gebieden kan bijdragen aan het verminderen van de besmettingsgraad.
Longworm Aelurostrongylus abstrusus
Een oorzaak van een hoestende kat! Een kat raakt besmet door het opeten van larven. De larfjes gaan uit de darmen via de lever, via het hart naar de longen. Onderweg zijn ze volwassen geworden. De inmiddels 1,5 tot 2,5 cm grote, volwassen wormen nestelen zich in de kleine longslagaders. Alle longwormen leggen eitjes, die jonge larfjes worden. De eitjes of larfjes worden opgehoest, doorgeslikt en (meestal als larve) uitgepoept.
Larfjes in kattenpoep komen in de natuur terecht en worden opgegeten door slakken. Deze slakken worden opgegeten door muizen, vogels of reptielen en weer door de kat opgegeten. Zo raakt de kat besmet. Maar ook het oplikken van slakkenslijm zorgt voor besmetting. Het binnenkrijgen van besmet slakkenslijm kan ook door eten of drinken uit voerbakjes die buiten staan en die ’s nachts bezocht worden door slakken.
De longworm geeft algemene klachten en hoesten, benauwdheid, longontsteking. Vaak wordt er bij luchtwegproblemen vaak een röntgenfoto gemaakt. Afwijkingen bij een longworminfectie komen overeen met de afwijkingen bij bronchitis en astma klachten.
De eitjes en de larven kunnen met een speciale techniek in de ontlasting van meerdere dagen worden aangetoond. De worm scheidt niet altijd eieren uit!
Regelmatig ontwormen met het juiste middel (vraag bij ons voor advies) voorkomt verdere infectie en zorgt voor vermindering van de symptomen.