Röntgenfoto's

Bij het maken van de foto’s komt er straling uit het apparaat, richting het dier. Het dier wordt op de röntgentafel gelegd. Onder de patiënt ligt een plaat die de straling opvangt. Na het maken van de foto plaatsen we de plaat in het ontwikkelapparaat, dat de foto van de plaat uitleest. Deze wordt vervolgens op het computerscherm getoond. Soms is het voor het maken van röntgenfoto’s nodig om een dier te sederen.

We kunnen foto’s van alle delen van het lichaam maken om zowel de botten als de niet benige structuren te beoordelen. Voor röntgenfoto’s van gebitten hebben we een apart apparaat waarmee we kleine foto’s van alle tanden en kiezen kunnen maken.

De meest bekende indicatie voor het maken van röntgenfoto’s is om te kijken of er sprake is van botbreuken. Ook maken we soms foto’s om vast te stellen of dieren heup- (HD) of elleboogdysplasie (ED) hebben. Dit zijn aandoeningen van de gewrichten waarbij slijtage en kreupelheid kunnen optreden. Veel rasverenigingen vereisen deze foto’s voor er met een hond gefokt wordt.

Een röntgenapparaat geeft strooistraling en staat daarom in een aparte ruimte. De muren en deuren bevatten lood om te zorgen dat de strooistraling niet buiten de ruimte kan komen. De personen die bij het maken van de foto’s aanwezig zijn dragen beschermende kleding met lood om zichzelf te beschermen.